Docenianie siebie jest wyzwaniem. Wymienić te wszystkie osiągnięcia, przeżycia, doświadczenia nie jest łatwo, kiedy Ty sama nie jesteś dla siebie ważna. Dlaczego to wszystko, co Cię zbudowało miałoby być?
Jasne, możesz udawać, że nic takiego się u Ciebie nie zadziało, zwykłe życie, jak u wszystkich. Możesz uciekać od podsumowań, bo one mogą poruszyć w Tobie to, czego nie chcesz, albo nie daj Boże, zmusić Cię do działania. Możesz też odkryć (OMG!), że jesteś super i zapytać siebie „I co z tego?”, żeby deprecjonować to gdzie jesteś.
Jaka jest Twoja reakcja i co się za nią kryje? Ty sama musisz sobie odpowiedzieć.
Ale podsumowanie zrobić warto, po to by zobaczyć, uznać, by się z tym oswoić. Do tego bardzo Cię zachęcam, bo to jeden z etapów stawiania (lub wzmacniania) własnej ważności.